Τα παιδιά στη σύγχρονη κοινωνία έχουν ολοένα και λιγότερες ευκαιρίες για παιχνίδι αλλά και για κίνηση. Οι καθημερινές απαιτητικές συνθήκες της ζωής σε συνδυασμό με τη ζωή στην πόλη, τους δίνουν λιγότερες ευκαιρίες κίνησης με περισσότερη καθιστική ζωή και χρήση ηλεκτρονικών μέσων. Η χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή, κινητού τηλεφώνου αλλά και της τηλεόρασης περιορίζουν τις ευκαιρίες των παιδιών να ασχοληθούν με κάτι πιο δημιουργικό. Τα θετικά στοιχεία που προσφέρουν τα τεχνολογικά μέσα είναι απεριόριστα αλλά δεν ενθαρρύνουν τα παιδιά για κίνηση (Τσαπακίδου, 1997).
Η κίνηση και το παιχνίδι εντάσσονται στις πρωταρχικές μορφές έκφρασης των παιδιών και τα βοηθούν να επικοινωνούν. Τα παιδιά που έχουν ελευθερία κινήσεων και εκφράζονται ελεύθερα, συνδέουν τα παιχνίδια με δικές τους αγαπημένες ιστορίες και εικόνες. Στο κινητικό παιχνίδι χρησιμοποιείται κυρίως το σώμα. Στη συνέχεια όμως εμπλουτίζεται το παιχνίδι και με γλωσσικές εκφράσεις. Μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία τα παιδιά καταφέρνουν και αποφορτίζονται οπότε η κίνηση λειτουργεί θεραπευτικά (Zimmer, 2007). Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε την ευκαιρία που δίνεται στο παιδί μέσα από το παιχνίδι να έρθει σε επαφή με φίλους, να εκφραστεί και σε πολλές περιπτώσεις τα παιδιά μέσα από την αλληλεπίδραση αυτή μαθαίνουν τρόπους, συμπεριφορές. Μαθαίνουν να «δίνουν» και να «παίρνουν». Ακόμα και τα πιο ντροπαλά παιδιά καταφέρνουν κάποια στιγμή να εκφραστούν και να ευχαριστηθούν το παιχνίδι!
Είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο λοιπόν, για τα παιδιά να εντάξουμε στην καθημερινότητα τους την κίνηση, είτε το ελεύθερο κινητικό παιχνίδι είτε το δομημένο. Έτσι, δίνεται η δυνατότητα στο παιδί να βελτιώσει την αδρή κινητική του ικανότητα, την ισορροπία, την ικανότητα αντίδρασης, την ταχύτητα, την αλτική δύναμη καθώς και να αποκτήσει τον έλεγχο των κινήσεων του (Zimmer, 2007).
Στο ερώτημα τι πρέπει να κάνουν οι γονείς.. Η απάντηση είναι εύκολη. Θα πρέπει να γίνονται προσπάθειες από κοινού δραστηριοτήτων με γονείς, φίλους, συγγενείς. Ο ελεύθερος χρόνος σας να γίνει η ώρα της χαλάρωσης και του παιχνιδιού. Παίζοντας μαζί με τα παιδιά σας, αναπτύσσετε γερούς δεσμούς μαζί τους, ανταλλάζετε ιδέες και κατανοείτε καλύτερα τις ανάγκες τους. Πρέπει να δημιουργούμε ευκαιρίες για να τρέχουν, να παίζουν, να χοροπηδούν! Ακόμα και αν πέσουν και χτυπήσουν λίγο, αυτό δεν πειράζει καθώς ακόμα και μέσα από αυτό τα παιδιά είναι σε θέση να μάθουν!
Αφήστε λοιπόν τους μικρούς μας φίλους να σας δείξουν τι σημαίνει παιχνίδι, κίνηση, χαρά και αγάπη!
Παρακάτω προτείνονται ενδεικτικά κάποιες κινητικές δραστηριότητες που θα απασχολήσουν δημιουργικά τα παιδιά και θα διασκεδάσουν όλη την οικογένεια. Σας εύχομαι καλή διασκέδαση!!!
- Δίνουμε στα παιδιά μπάλες ή μπαλόνια, βάζουμε μουσική και κάνουμε ζευγαράκια. Ενώνουν τα ζευγαράκια τα χέρια τους για να κρατήσουν ανάμεσα από τα χέρια τους την μπάλα ή το μπαλόνι χωρίς να τους πέσει και ταυτόχρονη μετακίνηση στο χώρο.
- Κάθε φορά που σταματάει η μουσική ενώνουμε ένα διαφορετικό σημείο του σώματος μας (π.χ μόλις σταματήσει η μουσική θέλω να ενώσουμε τα γόνατα μας κτλ).
- Βάζουμε εμπόδια στο πάτωμα και ζητάμε να περάσουν από τα εμπόδια ζικ-ζακ, τρέχοντας, περπατώντας ή κουτσό.
- Σκυταλοδρομίες
- Αναπαράσταση κινήσεων ζώων
- Χορός και τραγούδι (χορός σε ζευγάρια, σε τριάδες, τετράδες κλπ)
Με εκτίμηση,
Παιδικός Σταθμός & Ιδιωτικό Νηπιαγωγείο
«Μορμόλης»
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Τσαπακίδου, Α. (1997). Κινητικές δεξιότητες: προγράμματα ανάπτυξης κινητικών δεξιότητων σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. Θεσσαλονίκη: UniversityStudioPress.
Zimmer, R. (2007). Εγχειρίδιο ψυχοκινητικής: θεωρία και πράξη της ψυχοκινητικής παρέμβασης. (Επιμ.) Α. Καμπάς, Μτφρ. Ι. Θεοδώρου & Π. Ξανθή. Αθήνα: Αθλότυπο.